M van achteren

Afl.31 Artistieke Metafysica van het Violette Vuur

Ida: Madama. Het is de meimaand en in mei bloeit altijd bij ons een gigantische lila rododendron. Beeldschoon! Op dit moment staat hij ook volop in bloei en dat is eigenlijk voor ons de aanleiding geworden om een hele episode te wijden aan violet, aan prachtig diep paars en violet, dat is een thema wat jij vaker ook in je werk hebt gehad de Violette Vlam. Ja, en daar heb je ook gedichten van gemaakt. Dus vertel.

Madama: Ja, Ten eerste is er de overweldigende schoonheid van die gigantische rododendron, want wij wonen hier nu twintig jaar in Paradama da Esperanza en het is inmiddels inderdaad een soort kasteel, zeggen ze altijd, is een kasteelboom. Je voelt je inderdaad in een hele oude kasteeltuin, want hij is zo mooi, zo groot. We zullen de foto's zeker laten zien. En het geluid ook van al die prachtige bijen. Maar we hebben vaak ook als ik wat zieker was en ik herinner mij nog er onder gelegen omdat ik me ook heel bewust ben van de kleur. Zoals we vorige keer wit hebben besproken, zo gaan we nu bijvoorbeeld naar het violet en het violet in alle nuances, maar het is ook een bepaalde traditie. Ja, ik weet ook misschien ook al twintig jaar oud of zo. In ieder geval dat het bekend is. Het heet De Violette vlam, het violette vuur. Als je daar echt helemaal in wil verdiepen is er erg veel bekend op YouTube en Google en noem het op. Het is eigenlijk de kracht van Saint Germain Ascended Master, maar die ook nu overal te vinden is die dus eigenlijk heeft aangetoond dat de violette kleur, ultra violet is beter gezegd en soms tot de kleur Crimson toe, een reinigende werking heeft. Omdat het dus net, ik stel me altijd zo voor als een blacklight. Het is donker en als je dan dat blacklight ziet. Het is ook dat diepe paars en het heeft een reinigende werking vanwege een bepaalde golflengte. En waarop reinigend? Dat is natuurlijk in de eerste plaats een geestelijke reiniging, maar die wel helemaal doorstraalt. Dus vandaar ook dat ik nu mijn gedicht ga lezen en ik zal er ook eentje aan Ida geven.

rododendron totaal

Wij hebben daar voor de boom gestaan voor de prachtige rododendron en ik wil jullie graag dit gedicht delen. 

Violette vuur

maak mij puur
van uur tot uur
in 1 voortdurende
reiningingskuur

Violette vlam
transformeer
alles wat je kan
met spoed 
doorstraal mijn bloed
omring mij met een gezond gemoed
verdrijf alle kou van de wereld 
gauw
regenereer keer op keer
tot een warme gouden gloed
van overvloed
zo is het goed!

Madama 2018-2024

Madama: Nou, dit is maar één variatie die jullie ook allemaal zelf kunnen maken. Dus het violette vuur, de Violette vlam. Zie het voor je dat die trilt met die frequentie, dat die door al je gebeente gaat en je op elk niveau, elk lichaam van mentaal, etherisch, astraal, emotioneel, fysiek, noem het op reinigt.

I rododendron

Ida: Ja, wat je net zei, dat herken ik heel sterk. Ik heb een keer last gehad van mijn ogen. Was precies in de meimaand en nu nog als ik naast die enorme rododendron lig en al die zoemende bijen hoor en hommels, enorm grote hommels, ja, dan voel ik weer het geluksgevoel  van die tijd. En ook dat is een gedicht. Madama heeft een aantal variaties geschreven en dit is er ook één. 

Violette vlam
violet vuur
in dit uur
transmuteer
keer op keer
al het zeer

violette vlam
transformeer
alles wat je kan
gouden vlam
vul de schone ruimte
vol met volledige
voortdurende verrukking.

Madama 2007

Ja, in dit gedicht komt dus voor Transmuteer keer op keer al het zeer. En misschien was het een beetje vreemde opmerking van mij van: ik had pijn in mijn ogen, een oogontsteking, maar ik was zo gelukkig naast die rododendron. Maar dat is voor mij geen paradox, want juist doordat ik eigenlijk verder niks kon doen dan op een bed liggen, was het verrukkelijk om die stilte te ervaren en één te worden met de natuur, ik werd één met die hommels en die bijen. En dat onophoudelijke gezoem, dat is een fantastisch geluid. Ik denk dat je dat zelden zo in de stad hoort. En dat komt omdat we hier natuurlijk eigenlijk, zeker s avonds laat dan denk dat je hier in één groot stiltegebied leeft, want dan hoor je echt alleen maar nog een paar vogels en that's it. Dus dat is even een uitleg dat je denkt van ja hoe kan dat nou? Maar dat kan dus echt.

Madama: Ja nee, maar dat was inderdaad dat viel me op dat je zei van gelukkig en tegelijk pijn. Dus dat is mooi dat je het even uitlegt. En wat ik, waar ik eigenlijk even op in wil gaan naar aanleiding van de gedichten. Keer op keer, voortdurende verrukking. Kom, kom gauw! Dus dat is eigenlijk de wet van de herhaling en ook de wet van de herinnering. En daar heb ik ook een schilderij van gemaakt met de hippocampus. Dus dat is eigenlijk een heel grappig dat het ook in de Scientific World heet het ook dus het zeepaardje. Want dat herinneringsorgaan in je hersens, die lijken dus ook precies  op een zeepaardje.

Hippocampus

En vandaar. Ik hield altijd al vreselijk van zeepaardjes en bovendien, die zijn ook heel apart, want de man baart eigenlijk de kinderen. Dus ook weer zo'n apart verhaal wat ik net las. Maar het belangrijkste is eigenlijk dus dat is het herinneringsorgaan wat  dus heel belangrijk voor je is en je kunt trainen door bijvoorbeeld de mantra's. Waarom die mantra's ook altijd met die herhaling werken. En ik heb een violette zeepaardje ook helemaal in een violette sfeer van allemaal prachtige granula's. En er zit ook amethist in natuurlijk.

detail Hippocampus

Typisch amethist, ook de transmutatie transformatie steen. En dus vandaar dat we ook eigenlijk de hippocampus erbij hebben gedaan als thema nu in het kader violet, maar ook Keer op keer. Herhaling is echt zo belangrijk dat je je herinnert en dat je je afstemt op ja, ik zou het zeggen op het goede. Het klinkt een beetje heilig, maar wat ik ermee bedoel is, gedachten zijn krachten, zoals iedereen weet. En de frequentie waarop je afstemt is ontzettend belangrijk. Dus vandaar toen die Violette Vlam, de violette vuur, voor het eerst werd geïntroduceerd, was het ook echt bijna als een bom die insloeg. Dat je dus met een spreuk jezelf kunt reinigen zonder dat je lid hoeft te worden van één of ander iets  maar dat je hem gewoon kunt herhalen. Violette Vlam transmuteren keer op keer, et cetera.

Ida: Een ander werk dat eigenlijk ja, ik vind het een soort pièce de résistance is. Dat is een werk uit de kleuren tempel dat heet Grace en dat is diep paars. En het mooie is. Wij hebben dat hele proces van het maken van dat werk gedocumenteerd en ook in een filmpje vast gezet. Dus dat gaan we inlassen in het YouTube filmpje. En in de blog. Wat heel apart was dat eigenlijk het beginpunt van het hele werk was een bosje lathyrus.

Madama: Ja ja, dat weet ik nog zo goed. Dat is precies wat de Rododendron ons ook heeft gegeven. Die lathyrus. Ook zo'n beetje in mei hè, geloof ik. Mei, juni, juli dat het zo'n tere bloem is, zo zacht en zo ja, zoveel liefde als je dat geeft. Dat ik dacht van ja, dat wordt mijn uitgangspunt, die hele zachte kleur. En dan wil ik het langzaam maar zeker in lagen. En dat zie je ook met de pigmenten. Ik heb met pure pigment brokken gewerkt. Daar heb ik me echt eerst helemaal ingeleefd in die lathyrus  om die hele zachte zacht violette  kleur. Omdat ik ook een soort innerlijke reiniging, precies wat ik net zei een innerlijk reinigingsproces wilde ondergaan omdat ik wist het is voor de kleuren tempel, dus dat is een tempel oftewel een open space waarin als je daar bent, Kunst als medicijn van zijn, dus de reinigende werking, de energetische werking daarvan speciaal mag en kan voelen. Dus ik ben helemaal eerst in die tederheid van de aanraking van het violet en langzaam maar zeker. Dat zie je ook, hè? Wordt het donkerder en krijgt het donkere vlekken en plekken en daar hoort ook een gedicht bij. Dat heb ik ook ja, dat is heel erg diep in mij gegaan, dat reinigingsproces. Omdat je natuurlijk weet wat ik al zei transmuteer, transmuteer. En dat is natuurlijk altijd een enorm proces hè? Waar we vorige keer over hebben gehad in The Art of Self Realization is natuurlijk altijd heel ingrijpend. Nou, dit is één aspect uit, Nou ja, het proces van maken. Het heet Grace

Grace d

 

Grace d

Grace

Grace, erase all hectic karmic trace 
in inner silent space
entering in sweet embrace
the ephemeral fragrant phase!

.Dus dat is echt die ephemeral Dus eerst is het zo zacht. Ben je eigenlijk nog als een baby hè? Zo helemaal zo'n violet lathyrus achtige zachtheid. Maar tegelijkertijd, in de loop der tijden dan, Ja, dan doe je allerlei. Ja. Is het pijn of is het gewoon het leven? Is het experience? Is het karma? Karma? Dat woord kent iedereen ook wel inmiddels hè. Dus dat is toch de oorzaak en gevolg, De dingen die je meemaakt, niet goed of slecht, maar gewoon die je meemaakt om uiteindelijk te groeien. Maar op een gegeven moment kan het net als zo voel ik dat dan als teer hè, dus verteer, dan vind ik ook het woord verteer, verteer het meest dat wat aan je kleeft, het meest onverteerbare tot tederheid. En dan komen we weer bij die lathyrus en die tederheid, die kan je alleen maar als je het inderdaad verteerd oftewel verwerkt. En ik vind dat proces, daarom noem ik het ook Grace. Dat is eigenlijk genade, want je kan het niet forceren. Je kan alleen op een gegeven moment denken nou, en nou wil ik het van me af laten wassen. En dat is onder andere door stilte. En daarom is dat tweede gedeelte in het Nederlands. 

De zachte kracht van de lentewind
doordringt
alle oude resten
en laat het onuitsprekelijke
dansen in delende dankbaarheid.

Madama 2018

En dat is het gevoel dat je krijgt en ook de vreugde. Nogmaals bij de rododendron, bij dat violette licht, wat natuurlijk ook die combinatie is van blauw, wat staat voor trouw, wat staat voor ruimte en het rood van het bloed van de passie hè. Dus als je die twee met elkaar vermengt krijg je paars. Wat dus ook al iets zegt, hè? Dat evenwicht, dat equilibrium tussen ruimte zijn, spirit zijn, blauw en geest van het prachtige,  je zou kunnen zeggen hemelse, maar ook het aardse, het rode, de ervaring, de liefde, nou ja, noem het op,  die mengeling, dat is ook allemaal dat paars en dat zit ook allemaal in het proces van verteren.

Ida: Ja Madama, je las net dat gedicht voor Grace hè, waarvan die eerste zin luidt. Grace erase all hectic karmic trace. En waar het mij aan doet denken is dat het heel vaak zo is dat er eerst iets gebroken verbroken moet worden voordat je in een nieuwe fase terecht kan komen. Voordat je dus inderdaad in die zachtheid, die tederheid et cetera kan komen. Je hebt een keer voor iemand een heel mooi verhaal gedicht, ik weet niet hoe het precies moet noemen geschreven ook naar aanleiding van een breuk. Want ja, soms heb je ook wel eens een fysieke breuk. Dat je iets breekt, een been, een arm, maar dat het toch staat voor meer dan dat. En dat is misschien wel mooi om dat nu ook te laten horen. Hoe jij dat dan ziet?

Madama: Ja, nou ja, Kijk in de eerste plaats we leven natuurlijk als mensen die daar een beetje van op de hoogte zijn. Maar ook al ben je er niet van op de hoogte, je ziet dat er heel veel gaande is.  Ik noem het een kosmische renaissance, dus er is een enorme omwenteling. Dat heb ik vorige keer ook gezegd van een oude identificatie naar een nieuwe. En inderdaad, heel vaak gaat dat gepaard met een breuk. En ook dat je dus moet kunnen loslaten en dat weet je dan niet wat. En dat is dan ook zo gek dat het dan vaak om je heen of in jezelf ook gebeurt. Nou dus dit is eigenlijk wat ik toen heb geschreven. 

Overpeinzing

Wat wil doorbroken worden?
Een breuk rekent radicaal af met het oude.
Een identiteitsbreuk van oude denkpatronen, zelfbeeld, leefgewoonten en angst voor de vrije doorstroming van de Goddelijke Geest van het genie in jezelf.
Door de breuk wordt alles open-gebroken.
De opstanding van de nieuwe mens, die als wens al sluimerend in je aanwezig was en nu aangeeft, dat de tijd is aan-gebroken; ontloken als de levens-impuls van vernieuwing, rejuvenatie en vreugde om te Zijn.
Alle cellen vibreren nu het nieuw VERBAND van innerlijke coherentie met je Bron.
Je ver-breekt het oude – het is afgebroken.
De doorbraak is het geheelde Zelf als integraal lichaam vol van Zelf-Bewustzijn: IK BEN.

Madama 10 mei 2021

Madama: Dus dat is eigenlijk in het kort samengevat heb ik dat nog op een andere manier geschreven? En natuurlijk alles wat ik eigenlijk doe en zo heb ik ook mijn boek De Tao genoemd: Artistieke metafysica. Dus het is metafysica, hè? Meta zegt het al voorbij dus de fysica, voorbij de gewone fysische regels. Maar aan de andere kant is het ook artistiek, want het is artistiek. Ik zeg het al de opstanding van het genie in jezelf. Ieder mens, denk ik, heeft een unieke vertaling van het universele veld. Dus met andere woorden het artistieke zit hem erin dat je het echt op jouw manier doet. Nou en dat is dit gedicht als  het ware een samenvatting van wat ik net zei.

Artistieke Metafysica

Geen identificatie, maar waarachtigheid
niets bestaat buiten de innerlijke weg
Laat alles naast elkaar bestaan
zonder dat het jou de werkelijkheid 
van jouw baan kan en mag ontzeggen.

Madama 2014

Geen identificatie, maar waarachtigheid. Niets bestaat buiten de innerlijke weg. Laat alles naast elkaar bestaan zonder dat het jou de werkelijkheid van jouw baan kan en mag ontzeggen. En dat is in deze tijd zo belangrijk. Er is zoveel chaos. Dus heel veel dingen worden gebroken, de oorlogen en noem het op. Maar tegelijkertijd hoef jij daar niet in mee te gaan. Dat is die, geen identificatie. Je ziet het, maar je blijft in je eigen heelheid. En om die heelheid te vinden moet je inderdaad soms bepaalde dingen, ideeën, identificaties in jezelf en met jezelf doorbreken.

Ida: Ja, want dat is een heel proces waar je het nu over hebt. Dat ook heel veel tijd vergt, maar ook een houding van Grace, daar komen we weer terug op dat woord Grace, waar we het eerder over gehad hebben. Dat grote doek, dat paarse doek dat kleuren tempel heet Grace. Het is een staat van genade, zei je net al even. En hoe voelt dat? Dat is dat is denk ik heel belangrijk van kun je bij jezelf dat gevoel van genade, van dankbaarheid waar ik het net even over had, liggend naast de rododendron, hoe kun je dat ervaren? Kun je dat toelaten?

Madama: Ja, nou, dat is ook de uitdaging denk ik in deze tijd voor de mens dus de chaos of de kosmos. Kosmos heb ik net gehoord, betekent ook parel in het Grieks, vond ik wel heel mooi. En die parel van wijsheid in jezelf te vinden en toe te laten, dat is eigenlijk waar het denk ik in deze tijd over gaat. Omdat de vernietiging is natuurlijk aan de ene kant onvermijdelijk omdat zoveel dingen als het ware nog in allerlei falsificaties leven. Daar hoeven we het nou niet uitgebreid over te hebben, maar er zijn zoveel mensen ook, die nu de stem Ik Ben laten horen. Daarom doen wij ook dit werk. Om als het ware jou te activeren in je eigen Ik Ben op jouw eigen manier, in jouw eigen tijd en in jouw eigen ritme. Maar weet. Kijk, en dan kom ik weer bij de gnosis. Ik heb het al eerder gehad hierover, geen identificatie maar waarachtigheid. Niets bestaat buiten de innerlijke weg. Ook dat is net als de Violette vlam is ook de innerlijke weg een hele lange traditie, wat dus officieel dan in het Westen de gnosis heet, de weg van het innerlijk weten. En wat bedoelen we met het innerlijk weten? Wat we daarmee bedoelen is dat niemand buiten jou, jouw waarachtigheid kan kennen. Dus ook al word je veroordeeld, ook al zullen mensen zeggen Ja, maar jij doet dit niet of jij doet dat niet of waarom hou je niet van dit? Of waarom eet je niet zus? Of waarom kleed je je niet zo of al die dingen? Maar waar gaat het om? Dat jij jouw innerlijke weg, dat wat voor jou waarheid is in de echte zin des woord?  Dus niet een leugenachtig gedrag, maar echt waar is, jouw wezen uitstraalt via dat fysieke lichaam. En daarom heb ik ook dit korte gedichtje of affirmatie vind ik het. 

Gnosis 

Ik ben in ieder 1: 1
Richt je volledig op je wezen
alleen dat doet genezen
het is bewezen
Er is niets te vrezen.

Ida: Ja Madama ik vind het altijd heel frappant dat jij in staat bent om van die korte kernachtige gedichten in elk geval teksten te maken, die echt to the point zijn. En dat doe je ook bijna elke dag. Dat is ook heel bijzonder. En dit is er ook zo één die ineens vandaag tevoorschijn is gekomen. 

Wijsheid kom in mij dalen
zodat ik niet kan verdwalen.

Maar er zit weer van alles in. Maar wat ook heel belangrijk is, dat is een tekst die jij ooit ook hebt geschreven. En daar wil je nog iets over zeggen.

Madama: Nou, Ik kan het eigenlijk maar in één zin zeggen, want we hebben al zoveel, maar eigenlijk mijn grootste motief om alles te doen is het leren. Heb jezelf lief.

Want het grootste verdriet is dat men je niet ziet. 

En dat is eigenlijk iets wat ik zelf natuurlijk ook al heel jong heb ervaren en wat je op een bepaalde manier nog steeds bij wijze van spreken kan ervaren omdat je ja toch natuurlijk een eenling nog bent als je met deze innerlijke weg bezig bent. Maar dan toch nu, dat richt je op je wezen, want alleen dat doet genezen. Dat is ook al eeuwen bij me, hè, dat je weet dat je uiteindelijk natuurlijk nooit alleen bent en in die fantastische innerlijke erkenning. Ik ben niet alleen, want de één is één met iedereen, er is maar één één. En de Ene, die Bron die zich uitdrukt in ons allen als eenheid, als eenheid kun je dus overgaan in van eenzaamheid, in gemeenzaamheid. En dat is ook de oorspronkelijke betekenis van ecclesia. Dus eigenlijk gemeenschap had niks met kerk te maken en van synagoge. Dus het samengaan in de Ene. Dus op dat moment dat het triviale, het dagelijkse gezeur even wegvalt en we ons verenigen in de Ene. Want er is maar één één en dat is in iedereen. En dat gevoel, daarom noem ik het ook Madama Movement, dat ik het gevoel heb dat ik nu van een weg van artistieke metafysica ben beland in Madama Movement. Dat ik nu dit wil delen, maar altijd in vrijheid en in verbondenheid. 

 

art of selfrealisation

Afl. 30 The Art of Selfrealization, de Kunst van Zelfrealisatie

Klik HIER voor YouTybe filmpje

Ida: Madama. Vandaag gaan we een thema behandelen, dat eigenlijk ik zou haast zeggen de kern is, niet alleen van je werk, maar ook van je leven. En zoals je zelf ook vaak zegt wezen en werk verweven. Dat is namelijk The Art of Selfrealization, de Kunst van Zelfrealisatie. Het leuke is dat in de expositie gehouden in het ECI waarin je dus ook heel veel werk hebt laten zien, onder andere de collage The Art of Selfrealization en daar heb je toentertijd ook een heel mooie uitleg bij gegeven en dat is op de film gezet.

Rosarium 1

Afl. 29 Ingebed in de Rozentuin van Zuiverheid en Gerechtigheid

Klik HIER voor YouTube filmpje.

Ida: Madama. Vandaag gaan we weer een heel aparte podcast maken. Vorige keer hebben we het gehad over een aantal schilderijen, de zogenaamde witte schilderijen Monochromen. Maar zoals we toen ook al gezegd hebben het thema wit komt vaker terug. En ook bij jou ,met bloemen en met name met witte rozen. Want jouw werk, zoals we weten, is heel omvangrijk, maar ook heel veelzijdig. Het is niet zo dat je alleen maar monochromen maakt of alleen maar abstract, maar die bloemen zijn ook een heel apart verhaal. En een van de eerste series rozen die je hebt gemaakt is Rosarium Philosophorum. Dat was in 2008. En vertel, wat betekent Rosarium Philosophorum.

 

 The First Ligh

Afl. 28 Scheppingslicht, de levensbronstraal daagt je uit tot het creëren van je eigen verhaal.

Klik HIER voor Youtubefilmpje

Ida: Madama. Vandaag gaan we een thema behandelen dat eigenlijk als een soort rode draad door jouw werk heen loopt. En het leuke is ook dat je dat eigenlijk al in een heel vroeg stadium, daar iets over hebt gezegd. En ik zal in deze episode proberen om een aantal highlights uit het geheel met jou te bespreken.

Madama: Oh leuk!

Ida: En ik begin in Egmond. Ja, we zijn in 1969 en daar heb jij een prachtig, heel klein gedichtje geschreven dat jij nu even kunt voorlezen. En vervolgens ga jij mij vertellen wat is jouw fascinatie met wit?

Madama: Ja, ja, daar moet ik wel om lachen.

Ida: Ook, wie heeft je geïnspireerd daartoe? Bijvoorbeeld van schilders of wat dan ook, in die periode?

 

Reconstructie

Afl. 27. Reconstructie van de antieke Kleurentempel als Genezende Schoonheid

Klik HIER voor YOuTube filmpje

Ida: Madama. Vandaag hebben we weer, wat ik noem, een trouvaille. Jij speelt vaak gedichten uit jouw prachtige kunstboeken en één gedicht kwam daarbij naar boven en het heet Reconstructie/ Reconstruction/ Kleurentempel en Reconstruction is ook een prachtig schilderij, eigenlijk een scroll zoals wij dat noemen dus dat betekent een tweezijdig beschilderd ongespannen doek dat je al in 2001 hebt gemaakt en eigenlijk ook een soort voorloper is al van de Kleurentempel. En misschien moeten we daarmee beginnen dat je daar in eerste instantie iets over vertelt.

 

DSC07225 14

# 26 Transfiguratie De Verrijzenis van het Lichtlichaam

Klik HIER om het YouTube filmpje te zien.

Ida: Madama. In deze episode gaan we nader in op het bijzondere feit dat jij eigenlijk door het bestuderen van de staties tot de ontdekking kwam Hé, er is een 15e statie. De Verrijzenis, de Opstanding, Pasen. En daar wordt eigenlijk heel weinig aandacht aan besteed in het geheel. Maar dat is natuurlijk wel waar het misschien uiteindelijk om gaat. Nou, heb jij in het kader ook van dat project waar we het vorige keer over hadden ook het schilderij gemaakt de Verrijzenis. Eigenlijk heb je er drie gemaakt, maar we gaan het specifiek hebben over het schilderij wat ook daarna geëxposeerd is. Heel interessant is dat de basis daarvan uiteindelijk de drie narcisjes waren uit onze eigen tuin. Dat was de basis voor een schilderij dat je heel erg gelaagd hebt opgebouwd. Wat was de volgende laag die jij daarop hebt aangebracht?

uitleg 1

# 25 Het Offer als voorwaarde tot groei

Ida: Madama. Vandaag gaan wij weer een heel apart project doen en dat heeft te maken met het feit dat we aan de vooravond zijn van Pasen, maar ook dat we eigenlijk vier jaar terug gaan in de tijd. Je werd toen gevraagd om een workshop te begeleiden voor mensen die een onderdeel zouden uitbeelden van de statie. En zoals we weten zijn er veertien staties en jij gaf een workshop. Beeldend uitbeelden wil zeggen schilderen. En dat waren groepen, bijvoorbeeld migranten, LHBTI, daklozen, et cetera. Het werd georganiseerd door Judith. Vanuit jouw kunstzinnige achtergrond was je gevraagd om die groep te begeleiden. En ja, dat was een heel bijzondere ervaring. Dus we gaan nu eigenlijk eerst luisteren naar een opname van vier jaar geleden. En bijzonder was ook nog, dat het was op 20 maart 2020. En dat was eigenlijk de laatste dag dat er überhaupt nog een workshop gegeven kon worden in verband met de hele Corona epidemie. Dus dat is ook een extra bijkomstigheid.

  

Golden Fleece II

#24 'Wees het Talent dat je bent'

Ida: Madama. Vandaag deze episode gaan we kijken naar een prachtig tweezijdig beschilderd doek Golden Fleece dat ook de omslag vormt van je boek De Tao van het IK BEN, Splendor solis, de kracht van de zon in jezelf. En waarom hebben we dat doek uitgekozen? Nou, dat is een vraag waarop jij het antwoord weet.

Madama: Ja, ik weet het. We hebben het uitgekozen omdat we dus deze episode eigenlijk ook weer zien als een vervolg op de vorige, Diossa del Mar waarin ik dus duidelijk zeg, je essentie is te vergelijken met een zon, de zon der zonnen, bron der bronnen en met goud. Dus vandaar dat ik dat ook heb geschilderd.  Waar we het vorige keer ook hebben over gehad is een geluidsspoor, is een licht symbool, dus ik heb mijn eigen licht symbolen gemaakt. In dit geval in de vorm van een schilderij.

La Diossa

Diossa del Mar, Mixed media on digital print, 70 x 100 cm, 2020

# 23 Zelfacceptatie, door het creëren van je eigen Lichtspoor!

Ida: Madama. In deze episode gaan we weer iets heel moois doen. We hebben namelijk een schilderij dat heet Diossa del Mar. En ook nog een prachtig gedicht. Sefardic song en we gaan kijken welke thema's zich daaruit kristalliseren. Het schilderij Diossa del Mar is een heel bijzonder schilderij, omdat het eigenlijk. En dat ga ik toch maar niet verklappen, dat mag je zelf verklappen. Hoe is dat geschilderd? Op wat voor ondergrond?

Madama: Ja ja, ondergrond. Nou, de ondergrond is inderdaad niet het gebruikelijke witte lege canvas, maar het is een digitaal portret op doek. Het is een soort van kunststof. En dit is een foto van mij, genomen in Spanje, tussen de bergen zal ik maar zeggen en de zee. En dat is een heel bijzonder moment.

Op deze website worden cookies gebruikt.

Wij gebruiken cookies op onze web site. Sommigen zijn essentieel voor het correct functioneren van de site, terwijl anderen ons helpen om de site en gebruikerservaring te verbeteren (tracking cookies). U kan zelf kiezen of u deze cookies wil toestaan of niet. Let op dat als u onze cookies weigert mogelijk niet alle functies van de site beschikbaar zijn.